Aangehouden
Als je ervan verdacht wordt iets strafbaars te hebben gedaan mag de politie je aanhouden. Ze vragen je naar je naam, waar je woont en wat je geboortedatum- en plaats is. Je mag alleen aangehouden worden als:

• Je op het moment dat je een misdrijf pleegt wordt betrapt. Ieder ander mag je dan aanhouden, zoals een verkoper in de winkel die ziet dat je iets steelt, in afwachting van de komst van de politie;
• Je verdacht wordt van een strafbaar feit, waarvoor je langere tijd kunt worden vastgehouden;
• Je valse gegevens opgeeft (dit is strafbaar);
• Je identiteit niet vast komt te staan.

Je kunt worden meegenomen naar het politiebureau voor verhoor. Als blijkt dat er meer onderzoek nodig is naar het strafbare feit, dan kun je uiterlijk 110 dagen in voorarrest vastgehouden worden. Na het voorarrest kun je vervolgd worden volgens het strafrecht, of wordt de zaak geseponeerd.

Jeugdstrafrecht
Als je onder de 18 jaar bent, val je nog onder het jeugdstrafrecht. Dit strafrecht is milder dan het volwassenenstrafrecht, maar in sommige gevallen kan een rechter bepalen dat je toch onder het (volwassenen) strafrecht valt als je 16 of 17 bent. Dit kan alleen als je een ernstig strafbaar feit hebt gepleegd, of wanneer je je “volwassen” gedraagt. Omgekeerd is het ook mogelijk: als 18-, 19- en 20-jarige kan je ook onder het jeugdstrafrecht vallen. Jongeren tussen de 12 en 18 jaar kunnen in een jeugdgevangenis terecht komen, of een geldboete krijgen. Als je onder de 12 jaar bent en je pleegt een misdrijf, word je niet vervolgd. Wel kan de kinderrechter maatregelen opleggen, zoals het benoemen van een voogd die toezicht op je houdt.

Halt, een alternatieve straf
Als je tussen de 12 en 18 jaar bent en je iets strafbaars hebt, kan de politie je doorsturen naar Bureau HALT. Hier kan je een alternatieve straf opgelegd krijgen. Je moet dan bijvoorbeeld de aangerichte schade herstellen of (deels) vergoeden. Als je de zaak met HALT goed afrondt, word je zaak niet door Justitie vervolgd en wordt je niet geregistreerd in het JDS (Justitieel Documentatie Systeem). Maar houd je je niet aan de afspraken of wordt de Halt-straf tussentijds gestopt? Dan rapporteert Halt hierover aan de politie en die stuurt het proces-verbaal naar de officier van Justitie. De officier van Justitie beslist over de verdere afhandeling van de zaak. Een nadeel is dat er dan wel een registratie in het Justitiële Documentatie Systeem gemaakt wordt en je dan een ‘strafblad’ hebt.

Strafblad
Misdrijven en ernstige overtredingen die niet afgedaan worden met een Halt-straf, worden geregistreerd in het Justitieel Documentatie Systeem. Een strafblad heet officieel ‘uittreksel justitiële documentatie’. De gegevens in het JSD blijven geruime tijd bewaard. Je kunt jouw uittreksel tegen betaling inzien.

Voor allerlei beroepen en functies is een verklaring van goed gedrag nodig, ook wel ‘Verklaring Omtrent het Gedrag’ (VOG). Wanneer je geregistreerd staat in het JDS kan dit betekenen dat je geen verklaring van goed gedrag van de gemeente krijgt. Officieel beslist de Minister van Justitie daarom of je al dan niet zo’n verklaring krijgt. Een strafblaf maakt het er niet makkelijker op om een VOG te krijgen, maar helemaal onmogelijk is het niet. De minister van Justitie kan wel degelijk rekening houden met de leeftijd van de aanvrager (en hoe oud hij/zij was toen het strafbare feit begaan werd). Waarvoor je VOG nodig hebt en wat er voorheen gebeurd is, speelt ook een rol.

_{Bron: Jip den Haag}

Meer weten klik hier

Waar en waarom doe je aangifte?
Je doet aangifte bij het politiebureau of je belt de politie om de aangifte bij jou op te nemen. Dat laatste kan bijvoorbeeld bij aangifte van een inbraak of wanneer je het huis niet uit kan. Online aangifte doen kan bij de volgende zaken:

• Diefstal van een (brom) fiets;
• Vernieling van spullen, bijvoorbeeld van een tuinhek of ruit;
• Vernieling van een motorvoertuig, bijvoorbeeld krasschade.

Bij een aangifte stelt de politie aan de hand van de (getuigen-)verklaring een proces-verbaal op. Er komt dan een politieonderzoek naar wat er is gebeurd. De rechercheur zal hiervoor enkele vragen aan je moeten stellen. Het antwoorden op deze vragen kan erg moeilijk zijn, maar de mensen die dit soort zaken behandelen, hebben veel ervaring en gaan zeer zorgvuldig te werk. Je hoeft niet op iedere vraag in te gaan. De vragen gaan over de aard van het delict, de plaats, het tijdstip etc. De politie kan een onderzoek instellen met deze gegevens. Ook vertelt de politie je wat er daarna gaat gebeuren. Je kunt aangeven dat je geïnformeerd wilt worden over de voortgang van de zaak. Nadat de verklaring is opgesteld, krijg je het verslag te lezen. Voordat je de verklaring ondertekent kun je wijzigingen en aanvullingen geven.

Hoe lang kun je nog aangifte doen?
Voor het politieonderzoek is een snelle aangifte van groot belang. Zeker wanneer het nog maar kortgeleden is gebeurd. Eventuele sporen zijn dan nog aanwezig en de kans om een verdachte te vinden en te veroordelen is dan het grootst. Maar als je om wat voor reden dan ook niet meteen aangifte hebt gedaan, kan dit later ook nog. Je kunt in ieder geval stellen: hoe zwaarder het misdrijf des te langer de verjaringstermijn. Je kunt het navragen bij het politiebureau of bij de rechtswinkel in jouw buurt.

Melding in plaats van aangifte
In plaats van een officiële aangifte kun je het feit ook alleen melden bij de politie. Je vertelt dan wat er is gebeurd, zonder dat aangifte wordt gedaan. Er wordt dan ook geen onderzoek ingesteld. Je kunt bijvoorbeeld een melding doen als je er geen rechtszaak van wilt maken, maar toch bekend wilt maken wat je is overkomen. Een melding is altijd van belang, zeker wanneer andere aangiften of meldingen over dezelfde verdachte bij de politie binnenkomen. Ook bij een melding bestaat vaak de mogelijkheid om de verdachte kenbaar te maken dat je hetgeen hij jou heeft aangedaan niet accepteert. In overleg met jou kan de verdachte door de politie worden aangesproken op zijn/haar gedrag.

Meer weten klik hier

Identificatieplicht is de plicht tot het kunnen laten zien van een identiteitsbewijs (een document dat de identiteit van de drager bewijst).

Vanaf 1 januari 2005 geldt er voor iedereen vanaf 14 jaar een identificatieplicht. De politie mag je controleren op het bezit van een identiteitsbewijs, als daar een aanleiding voor is. Heb je geen identiteitsbewijs bij je, kan de politie je een boete geven. Een paspoort, identiteitskaart en rijbewijs gelden als identiteitsbewijs.

Meer weten klik hier 

Wanneer je in het openbaar met woorden, teksten of afbeeldingen met opzet iets beledigend zegt over een groep mensen discrimineer je. Bijvoorbeeld over hun geslacht, ras, hun godsdienst of levensovertuiging, hun seksuele voorkeur of hun lichamelijke, psychische of verstandelijke handicap.

Je discrimineert ook als je anderen aanzet tot haat of discriminatie van mensen. Of wanneer je gewelddadig optreedt tegen iemand of tegen zijn of haar overtuiging.

Het is strafbaar om een bericht, waarvan je met je gezonde verstand weet dat het beledigend is voor een bepaalde groep, openbaar te maken op bijvoorbeeld Facebook. Ook als je daarmee anderen aanzet tot haat richting die groep. Als je zulke dingen doet, ben je strafbaar. Discriminatie is verboden in Nederland.

Als je je gediscrimineerd voelt, bijvoorbeeld door een leraar op school, tijdens een sollicitatiegesprek of bij de toegang van een discotheek, maar ook op internet, kun je dat melden bij het Meldpunt Discriminatie Regio Amsterdam (MDRA). Zij kunnen je ook helpen hier iets tegen te doen.

Meer weten klik hier

Volgens de wet hebben je ouders de plicht om voor jou te zorgen tot je 21 jaar bent. Dat betekent niet dat ze je alles moeten geven wat jij graag wilt hebben, maar ze moeten je verzorgen, opvoeden en de kosten voor je studie betalen.

Hoe groot het bedrag moet zijn dat je ouders aan jou besteden, is niet in de wet vastgelegd. Dit hangt namelijk onder andere af van je leeftijd, het inkomen van je ouders, de opleiding die je volgt en je eigen inkomen. Onder de onderhoudsplicht vallen bijvoorbeeld zak- en kleedgeld, betaling van de zorgverzekering, voeding, betaling van lesgeld en de betaling van je nieuwe bril. Voor vragen over de onderhoudsplicht kun je ook contact opnemen met de
Kinder- en Jongerenrechtswinkel Amsterdam of 
 kijk op kinderrechtshulp 

Jonger dan 18 jaar
Als je jonger dan 18 jaar bent, kunnen je ouders kinderbijslag en een tegemoetkoming in de studiekosten ontvangen. Daarmee kunnen zij een deel van hun onderhoudsverplichtingen financieren. Ook als je niet meer thuis woont, kunnen je ouders (afhankelijk van je eigen inkomen) kinderbijslag ontvangen, maar ze moeten jou dan wel onderhouden.

Voor het ontvangen van de tegemoetkoming in de studiekosten maakt het niet uit of je thuis- of uitwonend bent. In heel uitzonderlijke situaties kun je als minderjarige aanspraak maken op een uitkering van het UWV. Dit is het geval wanneer je in een zogenaamde ‘crisissituatie’ het ouderlijk huis hebt moeten verlaten en niet van plan bent om terug te keren. Je moet dan wel contact hebben met een hulpverleningsinstantie. Omdat je ouders onderhoudsplichtig zijn, zal het UWV het bedrag dat ze jou geven, proberen te verhalen op je ouders.

Ouder dan 18 jaar, maar jonger dan 21 jaar
Als je ouder bent dan 18 jaar, maar nog geen 21, ontvangen je ouders geen kinderbijslag meer. Als je een opleiding volgt, krijg je zelf een tegemoetkoming in de studiekosten of studiefinanciering. Ondanks dat je je ouders geen geld meer ontvangen om (een deel van) de onderhoudsverplichtingen te financieren, blijven zij onderhoudsplichtig totdat jij 21 jaar bent. Hoeveel je ouders moeten bijdragen is onder andere afhankelijk van of jij nog thuis, of op jezelf woont en of je studeert of werkt.

Onderhoudsplicht en de bijstandsuitkering
Een bijstandsuitkering voor jongeren tussen de 18 en 21 jaar is bijzonder laag, omdat de hoogte is gebaseerd op de onderhoudsplicht van je ouders.

Alimentatie
Soms loopt een huwelijk mis en gaan je ouders scheiden. Maar ook in dat geval moet jouw opvoeding wel doorgaan. Daarom is er alimentatie. Alimentatie is een bijdrage in de kosten van jouw levensonderhoud. Meestal betaalt de ouder bij wie je niet woont de alimentatie. De betalingsregeling wordt bij de scheiding afgesproken.

Als je jonger dan 18 jaar bent, krijgt degene die jou opvoedt alimentatie. In dit geval spreek je over kinderalimentatie. Kinderalimentatie stopt als je 21 jaar bent. Als je ouders het ermee eens zijn, kun je de alimentatie ook zelf krijgen.

Als je ouder bent dan 18 jaar, krijg je zelf het geld op je rekening. Wanneer een ouder geen alimentatie wil betalen, terwijl dit wel moet, is er de mogelijkheid om via het Landelijk Bureau Inning Ouderbijdrage (LBIO) alimentatie te ontvangen. Er komen dan wel extra kosten bij voor de kosten die het LBIO maakt. Deze extra kosten zijn voor de ouder die geen alimentatie wil betalen. LBIO kan alleen ingeschakeld worden als de alimentatie door de rechter is vastgesteld.

Meer weten klik hier